Su ve Her Şey

Gayrimenkul sektöründe bugüne dek yüzlerce çalıştay, konferans vb. etkinlik düzenlendi. Şehir planlamasından gayrimenkul teknolojilerine, mimariden yapı malzemelerine neler konuşuldu neler... 

Yüzlerce kıymetli kurumsal ve bireysel paydaşımız, sektöre faydalı olacak önerilerini dile getirdiler. Kamu otoritesine destek olmak amacıyla da özellikle şehir planlaması başlığında toplumsal fayda sağlayacaklarına inandıkları fikirlerini, dünya örneklerini paylaştılar.

Zaman ilerledikçe, etkinliklerin ana ve alt başlıkları da güncele uygun hale geldi. Yaşadığımız üzücü depremlerin sonrasında şehir planlamasında evvelce pek değinmediğimiz telekom-iletişim altyapı başlıklarını gündeme almaya başladık.

Bu noktada gayrimenkul sektörü paydaşlarına seslenmek isterim: İletişim planlamasının, afet sonrası aksiyonlar içerisinde yer almasından evvel, afetlere hazırlık döneminde kararları alınmış, uygulaması tamamlanmış olmalı. Bence cep telefonları acil iletişim sistemleri değildir ama her afette en kolay/hızlı ulaştığımız iletişim araçlarıdır (Ayrı bir yazı konusu olduğundan, ana gündeme döneyim).

İletişim – ulaşım kadar (belki) acil değil ama önemli olan diğer altyapı da su ve kanalizasyon diye düşünüyorum. Bu iki alt başlıktan şimdilik suya değineceğim. 

Herkesin ezberlediği dünyamızın %70'i su, vücudumuzun şu kadarı su… Su çok önemli, kıymetli gibi klişeleri geçerek direkt konuya girelim. 20. yüzyılda dünya nüfusu üç katı artmış, su tüketimi ise altı katı. Bu bilgiyi paylaşan Sn. Mithat Rende'ye göre, 1 milyardan fazla insan temiz içme suyundan mahrumken, 2 milyarı aşkın insan sağlık ve temizlik için gerekli suya erişemiyor (Biran için evinizde çocukluğumuzun İstanbul'undaki gibi sadece birkaç gün suların akmadığını düşünün). 

Sn. Mithat Rende, kamuda aktif görev aldığı dönemde Birleşmiş Miller Binyıl Bildirisi'nden bir alıntı da paylaşmış. Dünya Sürdürülebilir Kalkınma Zirvesi sonunda yayınlanan Eylem Planı'nda sağlık ve temizlik için gerekli olan suya sahip olmayan nüfusun, 2015 yılına kadar yarıya indirilmesi hedefinin yer aldığını duyurmuş. Sanırım 2000'lerin başındaki (2003 olabilir) bu eylem planına, BM ve ülkeler ne derece uydu ve performans takibi yapıldı mı bilemiyorum.

Emin olduğum şey, artan sıcaklıklar, devam eden acımasız ve duyarsız vahşi sulama faaliyetleri, insanoğlunun keyfi için yaptığı bencil tüketimler artarak devam ediyor.

Suyumuz azalıyor ve BM'nin raporlarında verdiği ve şu an bizim için sadece istatistikten ibaret olan “suya erişimi olmayan-kısıtlı olan” insanların arasına katılmak için olan gücümüzle çabalıyoruz. Konuyu gayrimenkulle de bağlayacağım yer işte tam burası. Şehir planlarımıza, yerel yönetimlerin programlarına, denetimlerine, verecekleri işyeri ruhsatlarına, ayıla bayıla yediğimiz hamburgerin etinin geldiği çiftliklerin sürdürülebilirlik planlarına ve daha birçok mikro ölçekte noktaya suyla ilgili uygulamalar koymaz, denetlemez, ceza ve yaptırım uygulamazsak sonumuz iyi olmayacak. Yukarıda yürütülen ya da tasarlanan politikalar, vatandaşın mekânsal alanlarına, yaşamına değmedikçe, suyla ilgili anlık, durumsal yaklaşımlar görmeye devam edeceğiz. Uzatmadan bir iki basit örnekle yazıyı sonlandıralım da okuyucuyu sıkmayalım…

Her benzin istasyonuna, AVM'ye denetimsiz su tüketimini ve atık su belasını beraberinde getiren oto yıkama istasyonları kurulmasının bir resmi prosedürü var mı bilmiyorum. Bizler yıkamacının günde kaç araba temizlediğini, ne kadar ciro yaptığını hesap eder, şurada AVM kuruluyor, yıkama işini biz alalım diye araya sokacak tanıdık ararız.

Ne kadar su tüketileceğini, kirlenen suyun ne kadarının nasıl kazanılabileceğini hesap etmeyiz.

Arabalarımızın temizliğinden esirgemediğimiz suyu, BM raporlarında yer alan istatistiklere ülkece girerek çok ama çok arayacağız (Yarın bir afette, ondan önce İSKİ verilerinde göreceğiniz üzere yaşadığımız şehirde kullanım ve içme suyunun alarm verdiği ortada. Ayrıca Su Kıtlığı İndeksi'ne de bakmanızı öneririm).

Tüketmeden evvel, önlem alalım. Şehre ilave su getirmek elbette ciddi ve kıymetli bir iştir, lakin ondan kolayı kamu ve bireyler olarak tüketimi ve geri kazanımı sürdürülebilirlik içerisinde planlamaktır.